Μόνοι μας, όλοι μαζί, μακριά από προστάτες...

          Ξεπουλούν τη χώρα μας εδώ και καιρό, με αναίδεια, έπαρση, πρωτοφανή ιταμότητα, με τη βεβαιότητα του πανίσχυρου που στηρίζεται από ηλιθίους δούλους οι οποίοι ποτέ δεν θα τολμήσουν να απαιτήσουν την τιμωρία του. Σε λίγο θα έλθει η σειρά και των πολιτών - αριθμών να μπουν προσωπικώς στη μέγγενη ενός ξεπουλήματος που όμοιό του δεν έχει υπάρξει.

          Έλληνες...επιτέλους, ας σοβαρευτούμε. Ας απαγκιστρωθούμε, πλέον, από τα ποταπά κόμματα που μας παίζουν στα δάχτυλα και μας δουλεύουν όμορφα, ενώ η ζωή μας καταστρέφεται. Ας βρούμε το θάρρος να αγαπήσουμε τον εαυτό μας και ας εκτιμήσουμε την υπόστασή μας μακριά από προστάτες...

          Έλληνες...ας ενωθούμε μεταξύ μας, ας πετάξουμε πέρα από τον πλανήτη όλα τα σκουπίδια και ας αποδείξουμε στον εαυτό μας ότι δεν ζούμε ως τιποτένια, άβουλα και κακόμοιρα όντα...Γιατί θα έλθει κάποτε η στιγμή που θα λογοδοτήσουμε στο κρυμμένο φως της υπάρξεώς μας...Και θα πρέπει να έχουμε κάτι να πούμε...

Κραυγή...

          Είναι σίγουρο ότι η κατά μόνας νοητική εξέγερση, οργή, ενασχόληση, προσπάθεια ανατροπών είναι προυπόθεση όλων των δεδομένων που έπονται και γράφουν Ιστορία. Όμως, δεν αρκεί τούτη η μοναχική «επανάσταση», αυτή από τα σπίτια, τα γραφεία μας, από τα γραπτά μας, αυτή εναντίον, τελικώς, μόνον του εαυτού μας...
          Χρέος μας είναι το μοίρασμα της κραυγής μας με άλλους, η από κοινού μελέτη, έρευνα, ανάλυση, οργάνωση, δράση...
          Δεν χρειάζεται να βιώσουμε περισσότερα για να αποφασίσουμε ότι δεν τα επιθυμούμε. Δεν απαιτείται να εξοικειωθούμε με τη φρίκη, αντιθέτως οφείλουμε, επιτέλους, να αρνηθούμε...όχι μόνοι μας, όχι νοερώς, όχι μέσα από τη μοιρολατρεία και την αποδοχή των υφισταμένων...
          Οφείλουμε να ενώσουμε τις κραυγές μας σε μια εκκωφαντική, απόλυτη, τεράστια, που θα συμπαρασύρει όλο το συρφετό και θα διαλύσει τα σκουπίδια που μας πνίγουν...