Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Η υπερτάτη ιδεολογία: Αυτή που τρέμουν οι πάσης φύσεως εξουσίες...

          Συνηθίσαμε να ακολουθούμε τυφλά κάποιους, επειδή, δήθεν, εκπροσωπούν τη συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία μας ή και την ευρυτέρα δική μας θεώρηση των πραγμάτων. Δυστυχώς, ποτέ δεν ερευνήσαμε εάν, τω όντι, συμπίπτουμε μαζί τους στην πολλαπλή έκφανσή τους, εάν τα ψεύδη, τα βαθύτερα "πιστεύω" τους και η λαΐκίστικη προσέγγισή τους μας αξίζουν, εάν, πράγματι, αντικατοπτρίζουν τα ουσιαστικά "θέλω" μας και εάν το όποιο μικρό ή μεγάλο βόλεμα είναι αυτό που επιζητούμε στη ζωή, έστω και με αντάλλαγμα την ίδια την αξιοπρέπειά μας και την απόλυτη αλλοτρίωσή μας. Ποτέ δεν κάναμε ορθή χρήση της υψηλής νοημοσύνης μας και της μακραίωνης ως λαού σοφίας μας. Ποτέ δεν επιτρέψαμε στον εαυτό μας να επιλέξει δίχως τυφλή αφοσίωση σε κανέναν ηγέτη, σε κανέναν πολιτικό οργανισμό και σε καμμία "παρωπιδική" ιδεολογία όταν αυτή εκμαυλίζεται ή είναι παρωχημένη ή αποτυχημένη ή απλώς ανεπαρκής για τις απαιτήσεις μας. Άλλωστε, την απόλυτη αφοσίωση δεν την χρωστάμε σε κανέναν και σε τίποτε. Αυτό που οφείλουμε είναι η αέναη γνώση, η ενημέρωση και η κριτική επεξεργασία των δεδομένων - και το οφείλουμε μόνον στον εαυτό μας...Δεν είναι απαραίτητο να ανήκουμε πάντα κάπου, δεν χρειαζόμεθα δεκανίκια, δεν είμεθα υποχρεωμένοι να μένουμε στάσιμοι, όλα μπορούν να μεταβάλονται, όπως κι εμείς οι ίδιοι. Όλοι διαθέτουμε νου και μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε ορθώς, αρκεί να τον αφήσουμε ελεύθερο να καλπάσει προς την αλήθεια. Και τότε θα συναντήσουμε τους ανθρώπους που προσεγγίζουν περισσότερο στα συμπεράσματα των δικών μας διεργασιών. Και τότε, ναι, θα γίνουμε πολλοί, δίχως ιδεοληψίες, δίχως αναστολές και φραγμούς που απορρέουν από τις εντός μας εμφυτεύσεις που επιτυχώς επεχειρήθησαν, χρόνια τώρα, από όλους τους κατά καιρούς έχοντες προσωπικά, κομματικά ή άλλα συμφέροντα.
          Η υπερτάτη ιδεολογία είναι του καθενός μας το "υψηλό", "ακριβό" και αγνό "πιστεύω", μακριά από τα ανήθικα ταπεινά συμφέροντα τα δικά μας και των άλλων, των οποίων, εξάλλου, τέτοιων συμφερόντων η εξυπηρέτηση, μακροπροθέσμως, οδηγεί στην καταστροφή. Η υπερτάτη ιδεολογία είναι το προσεκτικό, ηθικό και μέσα από τον βαθύ πονο της επεξεργασίας αποτύπωμά μας, που αξιολογεί τις προτεραιότητες στη ζωή και το οποίο θα προκύψει από την συμπερίληψη του "υψηλού" και του "δικαίου"΄όπου το συναντούμε και από όποιον κι αν προέρχεται. Τότε και μόνον τότε θα αναγκασθούν άπασες οι πολιτικές υποστάσεις - παρούσες και μέλλουσες - να ακολουθήσουν εμάς και θα ανατραπεί, τοιουτοτρόπως, το σύνηθες φαινόμενο να συρόμεθα εμείς από αυτές. Και τότε, θα έχουμε ουσιαστική υπόσταση. Και - όπως αρμόζει - θα τρέμουν όλοι την επιβλητική "παρουσία" μας...

1 σχόλιο:

Νικόλας Σοφός είπε...

Μακάρι τέτοιες σκέψεις να ακουγόντουσαν καθημερινά, αλλά και ΕΥΡΥΤΕΡΑ! Είμαι σίγουρος ότι αν είχε γίνει στις προηγούμενες 2-3 δεκαετίες, τα πράγματα δεν θα είχαν ούτε κάν πλησιάσει στο σημείο που είναι σήμερα.....
Ευχαριστούμε Ελένη!