Δεν υπάρχει καμμία ελπίδα να σωθούμε ως χώρα και ως πολίτες ενόσω όλη η από πολλά χρόνια υπάρχουσα πολιτική σκηνή του τόπου υφίσταται με τον όποιο τρόπο στα πράγματα.
Οφείλουμε να υπερβούμε τις όποιες συναισθηματικές ή άλλες προσκολλήσεις μας με όλους τους ως άνω και να αποδεχθούμε τη σκληρή, μα υφισταμένη πραγματικότητα.
Ο λαός καλείται με νηφαλιότητα, ψυχραιμία, αλλά και αποφασιστικές κινήσεις να πάρει την κατάσταση στα χέρια του (δεδομένου ότι και το ισχύον νομοθετικό μας πλαίσιο όχι μόνον το επιτρέπει, αλλά και το επιτάσσει) και να αναδείξει καινούργια (και μη έχουσα την όποια σχέση με το εν συνόλω γνωστό πολιτικό σκηνικό) έντιμη και γενναία ηγεσία, η οποία, ανεξάρτητη από άνομες και ανήθικες συνδιαλλαγές εντός και εκτός της Ελλάδος, θα δυνηθεί να κινηθεί προς τις ορθές κατευθύνσεις που είναι απαραίτητες για την επιβίωση της χώρας μας και ημών των ιδίων...
