Ανασχηματισμός στην Κυβέρνηση. Και λοιπόν;

          Θα παρθούν πίσω οι υπογραφές για το Μνημόνιο και τη Δανειακή Σύμβαση;

          Θα αρθεί η αμετακλήτως και άνευ όρων παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας και του συνόλου της περιουσίας μας στους τοκογλύφους ξένους δανειστές;

          Θα κινήσουν τα νέα πρόσωπα της Κυβερνήσεως τις νομικές διαδικασίες ούτως ώστε να πιστοποιηθεί το χρέος μας ως απεχθές, καθόσον πληρούνται όλες οι προυποθέσεις γι΄αυτό;

          Θα διεξαχθεί από το Κράτος μας λογιστικός έλεγχος για το περίφημο χρέος μας;

          Θα καταψηφισθεί το νέο Μνημόνιο;

          Θα καταργηθεί η θεσμοθετημένη ατιμωρησία για τους ιθύνοντες;

          Θα δοθεί προτεραιότητα στην ευημερία του λαού και όχι στην εξυπηρέτηση των παρανόμων συμφερόντων των ξένων δανειστών;

       
          Εκ προοιμίου, είναι γνωστό ότι τίποτε από τα ως άνω δεν είναι σε θέση κανένας από την παρούσα Κυβέρνηση, αλλά και από το σύνολο της υπαρχούσης πολιτικής σκηνής του τόπου να πραγματοποιήσει ή έστω να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.
    
          Εξ' άλλου, το εκβιαστικό δίλημμα ότι πρέπει να επιλέξουμε τις αισχρές συνέπειες των Μνημονίων, άλλως δεν θα υπάρχουν χρήματα για μισθούς και συντάξεις, για τους γνωρίζοντες δεν υφίσταται, καθόσον τα ποσά που δανειζόμεθα διοχετεύονται στις - ελεγχόμενες για τη νομιμότητά τους - υποχρεώσεις μας προς τους ξένους δανειστές μας και όχι στις υποχρεώσεις του Κράτους μας προς τους πολίτες του.
       

Είναι κάτι...Αρκεί, όμως;

          Επιστολή του Προέδρου της Ενώσεως τέως Βουλευτών και Ευρωβουλευτών Κ. Πυλαρινού την οποία παρέδωσε στο Σύνταγμα προς εκφώνηση και περαιτέρω δημοσιοποίηση:

          "Ήρθα εδώ για να εξομολογηθώ δημόσια την ενοχή μας. Εμείς η γενιά της μεταπολίτευσης φέρει ακέραια την ευθύνη γιατί φτάσαμε εδώ. Άλλα ήταν τα οράματά μας, οι αγώνες μας και οι ελπίδες μας και αλλού καταλήξαμε, συντρίβοντας τη ζωή και τις ελπίδες των νέων αυτού του τόπου.

          Ζητούμε για ό,τι αρνητικό και λαθεμένο κάναμε συγγνώμη. Πιστέψτε, όλοι οι τέως Βουλευτές και Ευρωβουλευτές σας ζητούμε ΣΥΓΓΝΩΜΗ.

          Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία δεν σας πρόδωσε. Εμείς οι άνθρωποι οι κατά καιρούς εκπρόσωποί σας σας προδώσαμε.

          Μέσα στις χιλιάδες λέξεις δικαιολογημένης οργής ακούστε πρόσθετα και κάποιες λέξεις αντικειμενικής αλήθειας: Μη πετροβολάτε τους δημοσιογράφους. Η πλειοψηφία τους πολλές φορές μας υπέδειξε και μας φώτισε και μεις τους αγνοήσαμε. Μην αποδοκιμάζετε τους Έλληνες αστυνομικούς. Είναι ένστολα παιδιά του λαού που εκτελούν το συνταγματικό τους καθήκον. Μην απαξιώνετε τη Δικαιοσύνη, είναι η μόνη ασπίδα προστασίας από τις αυθαιρεσίες της Πολιτείας.

                                                                                             Κ. Πυλαρινός

                                                                                             Σύνταγμα 5/6/2011"

     

          Η μετάνοια, όταν είναι ειλικρινής, φανερώνει γενναιότητα. Για να είναι, όμως, και ουσιαστική πρέπει να είναι έμπρακτη. Ας αγωνισθούν, λοιπόν, οι τέως Βουλευτές και Ευρωβουλευτές της ως άνω Ενώσεως να παρεμποδίσουν την τέλεση - εσκεμμένως ή μη - ακόμη περισσοτέρων εγκληματικών πράξεων από την παρούσα πολιτική σκηνή της χώρας και ας πρωτοστατήσουν στην προσπάθεια ανατροπής της υφισταμένης πραγματικότητος ερχόμενοι σε ριζική αντιπαράθεση με όλους τους εν ενεργεία συναδέλφους τους και όχι μόνον και προτρέποντάς τους να αποχωρήσουν. Είναι το ελάχιστο που μπορούν να κάνουν για το λαό που πρόδωσαν...

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν

       
          Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσον εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.

(άρθρο 120 παρ. 4  Συντάγματος της Ελλάδος - ακροτελεύτια διάταξη)


                                                      

Θεσμοί - κοινοβουλευτικά θέσμια

          Κάποιοι "δημοκράτες" πρεσβεύουν το άτοπο, παράνομο, επικίνδυνο και αντιδημοκρατικό των συγκεντρώσεων και εντόνων διαμαρτυριών Ελλήνων πολιτών έξω από την ελληνική Βουλή, καθώς, κατά την άποψή τους, κάτι τέτοιο αποτελεί επίθεση εναντίον του Κοινοβουλίου και της Δημοκρατίας. Τους διαφεύγει κάτι σημαντικό: Οι πολίτες δεν καταφέρονται εναντίον του ΘΕΣΜΟΥ του Κοινοβουλίου, αλλά εκφράζουν την δεδικαιολογημένη αγανάκτησή τους κατά των ΠΡΟΣΩΠΩΝ των παραγόντων του Κοινοβουλίου και των δεσμεύσεων που αυτοί, ο καθένας με τον τρόπο του, επιβάλλουν - δεσμεύσεων που αφορούν την ίδια τη ζωή, την υπόσταση και την αξιοπρέπεια των Ελλήνων πολιτών και της ιδίας της χώρας και για τις οποίες ο λαός δεν υπήρξε ενήμερος εκ των προτέρων.
          Ο σεβασμός στους θεσμούς είναι απαραίτητος. Ο σεβασμός, όμως, στα πρόσωπα που τυγχάνει, κατά καιρούς, να εκπροσωπούν τους θεσμούς δεν είναι προΰπόθεση της Δημοκρατίας, καθώς αυτός κερδίζεται ή χάνεται αναλόγως των πράξεων των εκπροσώπων.
          Οι εκπρόσωποι των θεσμών, λοιπόν, οφείλουν να υποτάσσονται στις βουλές του λαού, διότι είναι υπηρέτες αυτού και τίποτε περισσότερο. Όταν, όμως, οι εκπρόσωποι των θεσμών αυτό δεν επιθυμούν να το κατανοήσουν και δεν το πράττουν, οι ίδιοι προσβάλλουν τους πολίτες και καταλύουν τους θεσμούς.

Πολιτικό σκηνικό, αυτό το μη αρμόζον

          
          "Τα άτομα υπακούουν τους δυνατούς, αλλά σέβονται μόνον τους δικαίους" (Ρεΐμόν Αρόν).
       
           Έχει, ίσως, σημάνει η ώρα τα άτομα να παύσουν να "υπακούουν" τους "δυνατούς" και με νόμιμες και ηθικές διαδικασίες να ανατρέψουν την ανάλγητη "δύναμη" του συνόλου του πολιτικού σκηνικού που τα συνθλίβει, ούτως ώστε οι "δίκαιοι" όχι μόνον να χαίρουν του σεβασμού, αλλά και να δύνανται να ασκούν καθήκοντα στη θέση αυτών που οφείλουν να απομακρυνθούν.

Η φυλακή είναι κι αυτή μια κάποια λύση...

          Αναμένεται, όπως λέγεται, υπογραφή νέου Μνημονίου για τη χώρα και, προφανώς, έπεται συνέχεια...

          Επιτέλους, για πόσο ακόμη, άπραγοι, θα υφιστάμεθα την βιαίως, πλέον, κλιμακουμένη εξέλιξη της πλήρους ηθικής και οικονομικής εξαθλιώσεώς μας; Πότε θα αντιληφθούμε ότι, τριάντα χρόνια τώρα, βαδίζουμε σε λανθασμένο δρόμο και ότι έχουμε, ήδη, οδηγηθεί σε αδιέξοδο, που μόνο με σοβαρές και ρηξικέλευθες ενέργειες μπορεί, ενδεχομένως, να προσπελαθεί;

          Όχι μόνον δεν έχει γίνει καμμία προσπάθεια να τροποποιηθούν τα άπειρα κακώς κείμενα στην Ελλάδα, αλλά, αντιθέτως, προστίθενται ακόμη περισσότερα.

          Όλα, ίσως, εδράζονται στο γεγονός ότι το πολιτικό σκηνικό του τόπου θεωρεί δεδομένη τη δυνατότητά του για αυθαιρεσία, απόκρυψη της ανυπαρξίας απαιτουμένων γνώσεων, αλλόφρονα ψηφοθηρία, εξαπάτηση των πολιτών, αβασάνιστη έως και μηδενική επεξεργασία των δεδομένων και υποταγή - λόγω φόβου, ανικανότητος και όχι μόνον - σε ξένα συμφέροντα, καθώς η θεσμοθετημένη, δυστυχώς, ατιμωρησία συνεχώς αποθρασύνει όλο και περισσότερο τους ιθύνοντες.

          Πρέπει, πρωτίστως και αμέσως, να κινηθούν οι παντοιοτρόπως νόμιμες και ηθικές διαδικασίες που θα οδηγήσουν στη θέσπιση κανόνων δικαίου οι οποίοι θα απειλούν με ισόβια κάθειρξη και δήμευση της περιουσίας τους όλους όσοι μετέχουν στην πολιτική σκηνή και σε όλο το εύρος αυτής και οι οποίοι θα τολμήσουν με τις ενέργειές τους ή την - έστω και σιωπηρή - συναίνεση ή ανοχή τους - εσκεμμένως ή μη - να ζημιώσουν το Κράτος και τον Λαό είτε οικονομικώς είτε με οιονδήποτε άλλον τρόπο.

          Τότε και μόνον τότε ίσως υπάρξει ελπίδα ότι στη χώρα αυτή θα ανέλθουν έντιμοι, ικανοί και προσεκτικοί πολιτικοί που σκοπό θα έχουν όχι την προσωπική καταξίωση ή το πάσης φύσεως κέρδος, αλλά την έντιμη και ουσιαστική άσκηση εξουσίας ή αντιπολιτεύσεως.